25 Kasım 2010 Perşembe

mucizelere inanır mısınız?

Olan biten onca şeyden sonra, insan ne zaman vazgeçer hayata dair anlam aramaktan?Zaman bu kadar köreltir mi içimizdeki çocuğu?Sahip olamadıklarımıza hayıflanmaya değil de sahip olabildiklerimizin minnetine ne zaman alışacağız?
Bir dönem daha safken,hayatta herşeyin daha güzel ve temiz olduğunu düşünürken ,hepimizin bir sonraki adımın ne olacağını anlamlandırmaya dair,işaretlere inandığımız zamanlar olmadı mı?Hayatın bize küçük şakalar yaptığını,aslında daha güzel şeylerin geleceği için sıkıntılar çektiğimizi düşündüğümüz;düşünce gücüyle iyiyi kendimize çekeceğimiz...Öyledir de bir nevi,içindeki enerjiyi hayatı güzel yaşamaya adamış herkes mutludur bana göre. Siz ne sunarsanız hayata, size öyle geridönüş yapar.Her sabah uyandığınızda , hala nefes alıyor olduğuna şükredebilmek bir erdem değil midir?Güneşin,fazlasıyla kirlettiğimiz dünyaya bizim için doğması yetmez mi ufak bir tebessüme.İnsanın içindeki umudu yitirmesi kadar kötü ne var hayatta?Hem'' nefes alıyorsak hala umut var demektir.'' di mi?
Şu aralar içimde adını koyamadığım başka bir kıpırtı, mucizelere, anlam yüklemelere farklı bir bakış açısı geliştirdim kendi kendime.Dostluklarımda, ilişkilerimde pek hesaplı kitaplı,içten pazarlıklı olmadım neyse ki.Kendi dünyamda küçük mutluluklar yarattım tutunmak için.Önüme çıkan olumsuzlukları terse çeviremesem de nasıl daha iyi olabileceğime kafa yordum en azından.
Şimdi önümde biliyorum daha çok şey var öğreneceğim, atlatacağım belki çok acı var,ama güzelliklerinde arkasından geleceğine inanmazsam nasıl geçer zaman?
Kendi mucizelerimizi kendimiz farkedebiliriz ancak.Detaylarda gizlenen güzelliklere tutunarak bu yolları geçmeye alışacağız.


0 yorum:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...