23 Haziran 2011 Perşembe

malumunuz incir reçeli...

uzun zamandır izledim izlicem derken sonunda izledim...herşeye ağlama yetisi olan ben evet
elbetteki ağladım :S ama neyseki öyle fazla fazla ağlamadım bir damla yaş süzüldü diyebilirim.
aslında çok masalımsı bir aşk gibi gelse de gerçek hayatın içine de masalları karıştırmıyor muyuz?
ve belki de en çok masal içinde mi gerçek içinde miyiz diye düşünmüyor muyuz aşk çemberindeyken?

incir reçeli ise bana ilk yalnız tatilimi hatırlatır, yalnız dediysem öyle özgür kız modlarında uzaklara gittiğim bir tatil değil...gayet ergen zamanlarımda ilkokul arkadaşımın Marmarise taşınması ve o yaz oraya ailemsiz gitmemi sayıyorum ilk yalnız tatil olarak.reçel alışkanlıklarımda tercihimi genelde kırmızılardan( çilek-vişne-böğürtlen ) kullanan ben , o yaz her kahvaltıda sanki hayatımda ilk kez yiyormuş gibi incir reçeli yediğimi hatırlıyorum.


0 yorum:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...