yaz çocuğu olmanın verdiği sıcak sevgisinden olsa gerek seviyorum yaz havasını...
ama İstanbul'un nemli havasında çalışmak zorundayken değil tabi :)
sıkıcı bir Çarşamba gününün bu saatlerinde bu postu güzel hayallere dalabilmek adına yazıyorum.
bir Ege kasabasında günü ortalamış olamasam da , güneş tenime parlaklığı vermiş hafiften kızarmış yanaklarımla tatil fotoğraflarımı henüz çekinememiş olsam da , dalgaların sesini dinleyip huzura kavuşamasam da şimdilik hayalini kurmakla avunacağım.ay sonuna saklıyorum iştahımı...kendimi avutuyorum ben şu anda!
bozcaada-polente feneri
0 yorum:
Yorum Gönder